Latin modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien ὀργανικός, organikós → voir organum et -icus.

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif organicus organică organicum organicī organicae organică
Vocatif organice organică organicum organicī organicae organică
Accusatif organicum organicăm organicum organicōs organicās organică
Génitif organicī organicae organicī organicōrŭm organicārŭm organicōrŭm
Datif organicō organicae organicō organicīs organicīs organicīs
Ablatif organicō organicā organicō organicīs organicīs organicīs

organicus \Prononciation ?\

  1. (Technique) D’instrument, mécanique.
    • telarum organica administratio. — (Vitruve. 10, 1, 5)
  2. (Musique) D’orgue, mélodieux.

Synonymes modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif organicus organicī
Vocatif organice organicī
Accusatif organicum organicōs
Génitif organicī organicōrum
Datif organicō organicīs
Ablatif organicō organicīs

organicus \Prononciation ?\ masculin

  1. Organiste, musicien, joueur d'un instrument de musique.

Références modifier

  • « organicus », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 1091)