otulá
Étymologie
modifier- Dérivé de ota (« nombre »).
Verbe
modifierPersonne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | otulá | otulayá | otulatá |
2e du sing. | otulal | otulayal | otulatal |
3e du sing. | otular | otulayar | otulatar |
1re du plur. | otulat | otulayat | otulatat |
2e du plur. | otulac | otulayac | otulatac |
3e du plur. | otulad | otulayad | otulatad |
4e du plur. | otulav | otulayav | otulatav |
voir Conjugaison en kotava |
otulá \ɔtuˈla\ ou \otuˈla\ transitif
Dérivés
modifierPrononciation
modifier- France : écouter « otulá [otuˈla] »
Références
modifier- « otulá », dans Kotapedia