Étymologie

modifier
Via l’ukrainien паламар, palamar, du russe пономарь, ponomar, парамонарь, paramonar[1], lui-même du grec παραμονάριος, paramonarios (« permanent »), de παραμονή, paramonê (« permanence »).

Nom commun

modifier

pałamar \Prononciation ?\ masculin animé

  1. (Désuet) (Religion) Sacristain.

Synonymes

modifier

Références

modifier
  1. « pałamar », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927