Breton modifier

Étymologie modifier

Du moyen breton pazron[1][2].

Nom commun modifier

Mutation Singulier Pluriel
Non muté paeron paeroned
Adoucissante baeron baeroned
Spirante faeron faeroned

paeron \ˈpaɛ.rɔ̃n\ masculin (pour une femme, on peut dire : maeron, maeronez, mamm-baeron)

  1. (Famille) Parrain.
    • Ar plac’hig a voe kaset neuze da di he faeron. — (Roparz Hemon, Mari Vorgan, Al Liamm, 1975, page 82)
      On envoya alors la jeune fille chez son parrain.
    • Gwech e teue va faeron e belo. — (Anjela Duval, Va bed bugel, in Oberenn glok, Mignoned Anjela & alii, 2000, page 938)
      Parfois mon parrain venait à vélo.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Voir aussi modifier

  • paeron sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton)  

Références modifier

  1. Jehan LagadeucCatholicon, Tréguier, 1499
  2. Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 552a

3. Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 980b