Voir aussi : parloteá

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe parlotear
Indicatif Présent (yo) parlotea
(tú) parlotea
(vos) parlotea
(él/ella/usted) parlotea
(nosotros-as) parlotea
(vosotros-as) parlotea
(os) parlotea
(ellos-as/ustedes) parlotea
Imparfait (yo) parlotea
(tú) parlotea
(vos) parlotea
(él/ella/usted) parlotea
(nosotros-as) parlotea
(vosotros-as) parlotea
(os) parlotea
(ellos-as/ustedes) parlotea
Passé simple (yo) parlotea
(tú) parlotea
(vos) parlotea
(él/ella/usted) parlotea
(nosotros-as) parlotea
(vosotros-as) parlotea
(os) parlotea
(ellos-as/ustedes) parlotea
Futur simple (yo) parlotea
(tú) parlotea
(vos) parlotea
(él/ella/usted) parlotea
(nosotros-as) parlotea
(vosotros-as) parlotea
(os) parlotea
(ellos-as/ustedes) parlotea
Impératif Présent (tú) parlotea
(vos) parlotea
(usted) parlotea
(nosotros-as) parlotea
(vosotros-as) parlotea
(os) parlotea
(ustedes) parlotea

parlotea \paɾ.loˈte.a\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de parlotear.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de parlotear.

Prononciation modifier