Latin modifier

Étymologie modifier

De pecco (« fauter »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif peccatum peccata
Vocatif peccatum peccata
Accusatif peccatum peccata
Génitif peccatī peccatōrum
Datif peccatō peccatīs
Ablatif peccatō peccatīs

peccatum \Prononciation ?\ neutre

  1. Péché, faute, crime, erreur.
    • culpa ac peccatum. — (Cicéron, Epistulae ad familiares [Lettres aux amis], 5, 21, 5)
      la culpabilité et la faute.
    • Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, miserere nobis.
      Agneau de Dieu, qui enlève les péchés du monde, prends pitié de nous.

Forme de verbe modifier

peccatum \Prononciation ?\

  1. Supin de pecco.

Références modifier