praecinctus
Étymologie
modifier- Déverbal de praecingo, dérivé de praecinctum, avec le suffixe -us, -us.
Nom commun
modifierCas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | praecinctus | praecinctūs |
Vocatif | praecinctus | praecinctūs |
Accusatif | praecinctum | praecinctūs |
Génitif | praecinctūs | praecinctuum |
Datif | praecinctūi ou praecinctū |
praecinctibus |
Ablatif | praecinctū | praecinctibus |
praecinctus \Prononciation ?\ masculin
- Action ou manière de ceindre.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Vêtement
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe
modifierCas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | praecinctus | praecinctă | praecinctum | praecinctī | praecinctae | praecinctă |
Vocatif | praecincte | praecinctă | praecinctum | praecinctī | praecinctae | praecinctă |
Accusatif | praecinctum | praecinctăm | praecinctum | praecinctōs | praecinctās | praecinctă |
Génitif | praecinctī | praecinctae | praecinctī | praecinctōrŭm | praecinctārŭm | praecinctōrŭm |
Datif | praecinctō | praecinctae | praecinctō | praecinctīs | praecinctīs | praecinctīs |
Ablatif | praecinctō | praecinctā | praecinctō | praecinctīs | praecinctīs | praecinctīs |
praecinctus \Prononciation ?\
Références
modifier- « praecinctus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage