przyjaciel
Polonais modifier
Étymologie modifier
- Du vieux slave приꙗтєль, prijatelĭ, apparenté à sprzyjać (« favoriser »), au tchèque přítel (« ami »), au russe приятель, prijátelʹ, au slovaque priateľ (« ami »), etc.
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | przyjaciel | przyjaciele |
| Vocatif | przyjacielu | przyjaciele |
| Accusatif | przyjaciela | przyjaciół |
| Génitif | przyjaciela | przyjaciół |
| Locatif | przyjacielu | przyjaciołach |
| Datif | przyjacielowi | przyjaciołom |
| Instrumental | przyjacielem | przyjaciółmi |
przyjaciel \pʃɨˈjä.t͡ɕɛl\ masculin animé (pour une femme, on dit : przyjaciółka)
- Ami proche.
Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie.
- On reconnait les vrais amis dans le besoin.
Antonymes modifier
- nieprzyjaciel (« ennemi »)
Dérivés modifier
- przyjacielski (« amical »)
- nieprzyjacielski (« inamical »)
Apparentés étymologiques modifier
- przyjaźń (« amitié »)
Vocabulaire apparenté par le sens modifier
Prononciation modifier
- Pologne : écouter « przyjaciel [pʃɨˈjäʨ̑ɛl] »
- Pologne (Varsovie) : écouter « przyjaciel [pʃɨˈjäʨ̑ɛl] »
Références modifier
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : przyjaciel. (liste des auteurs et autrices)