retiger
Français modifier
Étymologie modifier
Verbe modifier
retiger \ʁə.ti.ʒe\ intransitif 1er groupe (voir la conjugaison)
- (Québec) Refaire des tiges (en parlant d’une plante).
Prononciation modifier
- France (Lyon) : écouter « retiger [Prononciation ?] »
- Canada (Shawinigan) : écouter « retiger [Prononciation ?] »
- France (Lyon) : écouter « retiger [Prononciation ?] »
- Somain (France) : écouter « retiger [Prononciation ?] »