riklañ
Breton modifier
Étymologie modifier
Verbe modifier
riklañ \ˈriklã\ intransitif (voir la conjugaison), base verbale rikl- (pronominal : en em riklañ)
- Glisser.
- « Krog on ennañ, Aotrou person ; dalc'hit mat ’ta, riklañ a rit ... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 224)
- « Je l’ai saisi, monsieur le curé ; tenez bon donc, vous glissez (glisser vous faites)...
- « Krog on ennañ, Aotrou person ; dalc'hit mat ’ta, riklañ a rit ... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 224)
Variantes orthographiques modifier
Dérivés modifier