roje
Breton modifier
Forme de verbe modifier
roje \ˈroː.ʒe\
- Troisième personne du singulier de l’irréel du verbe reiñ.
- Ar c’heleier hag an trompilhoù a sone en kêr, ar roue kozh a bokas da Aorel, dirak ar bobl hag a lâras dezhañ e vije e vab-kaer hag e roje dezhañ e gurunenn. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /1, Éditions Al Liamm, 1984, page 51)
- Les cloches et trompettes sonnaient en ville, le vieux roi embrassa Aurel devant le peuple et lui dit qu’il serait son gendre et qu’il lui donnerait sa couronne.
- Ar c’heleier hag an trompilhoù a sone en kêr, ar roue kozh a bokas da Aorel, dirak ar bobl hag a lâras dezhañ e vije e vab-kaer hag e roje dezhañ e gurunenn. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /1, Éditions Al Liamm, 1984, page 51)