rosten
Allemand modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe modifier
Mode ou temps |
Personne | Forme |
---|---|---|
Présent | 1re du sing. | ich roste |
2e du sing. | du rostest | |
3e du sing. | er rostet | |
Prétérit | 1re du sing. | ich rostete |
Subjonctif II | 1re du sing. | ich rostete |
Impératif | 2e du sing. | rost, roste! |
2e du plur. | rostet! | |
Participe passé | gerostet | |
Auxiliaire | haben | |
voir conjugaison allemande |
rosten \ˈʁɔstn̩\ (voir la conjugaison)
- Rouiller.
Stell dein Fahrrad lieber in den Keller. Vor der Tür rostet es oder es wird gestohlen.
- Mets plutôt ton vélo à la cave. Devant la porte, il rouillera ou sera volé.
Prononciation modifier
Breton modifier
Forme de verbe modifier
rosten \ˈrɔs.tɛn\
Anagrammes modifier
Same du Nord modifier
Forme de verbe modifier
rosten /ˈrosten/
Suédois modifier
Forme de nom commun 1 modifier
Commun | Indéfini | Défini |
---|---|---|
Singulier | rost | rosten |
Pluriel | rostar | rostarna |
rosten \Prononciation ?\ commun
- Singulier défini de rost.
Forme de nom commun 2 modifier
Commun | Indéfini | Défini |
---|---|---|
Singulier | rost | rosten |
Pluriel | rost | rostna |
rosten \Prononciation ?\ commun
- Singulier défini de rost.