rozú
Kotava modifier
Étymologie modifier
- Dérivé de rozá (« appeler »).
Verbe modifier
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | rozú | rozuyú | rozutú |
2e du sing. | rozul | rozuyul | rozutul |
3e du sing. | rozur | rozuyur | rozutur |
1re du plur. | rozut | rozuyut | rozutut |
2e du plur. | rozuc | rozuyuc | rozutuc |
3e du plur. | rozud | rozuyud | rozutud |
4e du plur. | rozuv | rozuyuv | rozutuv |
voir Conjugaison en kotava |
rozú \rɔˈzu\ ou \roˈzu\ intransitif
Notes modifier
Il s’agit d’un verbe intransitif à complément de valeur. C’est-à-dire qu’il admet un complément introduit par la préposition vas.
Prononciation modifier
- France : écouter « rozú [roˈzu] »
Références modifier
- « rozú », dans Kotapedia