Polonais modifier

Étymologie modifier

Du vieux slave славити, slaviti apparenté à słynąć (« être célèbre »), au tchèque slavit.

Verbe modifier

sławić \swa.vit͡ɕ\ imperfectif (voir la conjugaison)

  1. Célébrer, glorifier.
    • Co roku w święto Paschy lud izraelski sławił w hymnach i psalmach Jahwe i jego mandatariusza Mojżesza. — (Zenon Kosidowski, Opowieści biblijne, 1963)

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Apparentés étymologiques modifier

Prononciation modifier

Références modifier