Voir aussi : sancionó

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe sancionar
Indicatif Présent (yo) sanciono
(tú) sanciono
(vos) sanciono
(él/ella/usted) sanciono
(nosotros-as) sanciono
(vosotros-as) sanciono
(os) sanciono
(ellos-as/ustedes) sanciono
Imparfait (yo) sanciono
(tú) sanciono
(vos) sanciono
(él/ella/usted) sanciono
(nosotros-as) sanciono
(vosotros-as) sanciono
(os) sanciono
(ellos-as/ustedes) sanciono
Passé simple (yo) sanciono
(tú) sanciono
(vos) sanciono
(él/ella/usted) sanciono
(nosotros-as) sanciono
(vosotros-as) sanciono
(os) sanciono
(ellos-as/ustedes) sanciono
Futur simple (yo) sanciono
(tú) sanciono
(vos) sanciono
(él/ella/usted) sanciono
(nosotros-as) sanciono
(vosotros-as) sanciono
(os) sanciono
(ellos-as/ustedes) sanciono

sanciono \sanˈθjo.no\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de sancionar.

Prononciation modifier

Portugais modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe sancionar
Indicatif Présent eu sanciono
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple

sanciono \sɐ̃.ˈsjo.nu\ (Lisbonne) \sə̃.si.ˈo.nʊ\ (São Paulo)

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de sancionar.