Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe santificar
Subjonctif Présent que (yo) santificaseis
que (tú) santificaseis
que (vos) santificaseis
que (él/ella/usted) santificaseis
que (nosotros-as) santificaseis
que (vosotros-as) santificaseis
que (os) santificaseis
(ellos-as/ustedes) santificaseis
Imparfait (en -ra) que (yo) santificaseis
que (tú) santificaseis
que (vos) santificaseis
que (él/ella/usted) santificaseis
que (nosotros-as) santificaseis
que (vosotros-as) santificaseis
que (os) santificaseis
(ellos-as/ustedes) santificaseis
Imparfait (en -se) que (yo) santificaseis
que (tú) santificaseis
que (vos) santificaseis
que (él/ella/usted) santificaseis
que (nosotros-as) santificaseis
que (vosotros-as) santificaseis
que (os) santificaseis
(ellos-as/ustedes) santificaseis
Futur que (yo) santificaseis
que (tú) santificaseis
que (vos) santificaseis
que (él/ella/usted) santificaseis
que (nosotros-as) santificaseis
que (vosotros-as) santificaseis
que (os) santificaseis
(ellos-as/ustedes) santificaseis

santificaseis \san.ti.fiˈka.seis\

  1. Deuxième personne du pluriel de l’imparfait (en -se) du subjonctif de santificar.

Prononciation

modifier