Allemand modifier

Étymologie modifier

Du vieux haut allemand sceidan. Apparenté au latin scindo (« couper », « fendre », « déchirer »), au grec ancien σχίζω, skhizô (« fendre »).

Verbe modifier

Mode ou
temps
Personne Forme
Présent 1re du sing. ich scheide
2e du sing. du scheidest
3e du sing. er scheidet
Prétérit 1re du sing. ich schied
Subjonctif II 1re du sing. ich schiede
Impératif 2e du sing. scheid
scheide!
2e du plur. scheidet!
Participe passé geschieden
Auxiliaire haben
voir conjugaison allemande

scheiden \ʃaɪ̯.dən\ (voir la conjugaison)

  1. Séparer, trier.
  2. Dissoudre.
  3. Divorcer.

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Voir scheiden en allemand.

Verbe modifier

Présent Prétérit
ik scheid scheidde
jij scheidt
hij, zij, het scheidt
wij scheiden scheidden
jullie scheiden
zij scheiden
u scheidt scheidde
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben ou zijn scheidend gescheiden

scheiden \sχɛj.dǝː\

  1. Séparer, divorcer.

Dérivés modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,8 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]