scotta
Latin modifier
Étymologie modifier
- Du gaulois scota
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | scottă | scottae |
Vocatif | scottă | scottae |
Accusatif | scottăm | scottās |
Génitif | scottae | scottārŭm |
Datif | scottae | scottīs |
Ablatif | scottā | scottīs |
scotta \Prononciation ?\ féminin
- (Moyen Âge) Besaiguë, fer à deux têtes.
Références modifier
- Jean-Paul Savignac, Dictionnaire français-gaulois, La Différence, 2004, ISBN 978-2729115296, page 63
Italien modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
scotta \Prononciation ?\ |
scotte \Prononciation ?\ |
scotta \Prononciation ?\ féminin
- (Marine) Écoute.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Anagrammes modifier
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi modifier
- scotta sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)
Références modifier
- ↑ « scotta », dans Treccani, Dictionnaire, encyclopédie et thésaurus italien en ligne → consulter cet ouvrage