scriba
Italien modifier
Étymologie modifier
- Du latin scriba.
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
scriba \ˈskri.ba\ |
scribi \ˈskri.bi\ |
scriba \ˈskri.ba\ masculin
- Scribe, copiste, homme employé à faire des écritures.
Anagrammes modifier
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi modifier
- Scriba (disambigua) sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)
- scriba sur l’encyclopédie Vikidia (en italien)
Latin modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | scribă | scribae |
Vocatif | scribă | scribae |
Accusatif | scribăm | scribās |
Génitif | scribae | scribārŭm |
Datif | scribae | scribīs |
Ablatif | scribā | scribīs |
scriba \Prononciation ?\ masculin
- Scribe, copiste, greffier, secrétaire.
- (Au pluriel) Scribes, docteurs de la Loi, chez les Juifs.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés dans d’autres langues modifier
- Français : scribe
Références modifier
- « scriba », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Du latin scriba.
Nom commun modifier
scriba
Synonymes modifier
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 27,9 % des Flamands,
- 41,9 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- (Région à préciser) : écouter « scriba [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]