semplañ
Breton modifier
Étymologie modifier
Verbe modifier
semplañ \ˈsẽmplã\ intransitif (voir la conjugaison), base verbale sempl-
- S’évanouir.
- Prest e voe ar vamm da semplañ, pa glevas mouezh he mercʼh o tont diwar lein ar pres, [...]. — (Marsel Klerg, Faltazi an amzerioù kent, Mouladurioù Hor Yezh, 1999, page 141)
- La mère fut sur le point de s’évanouir, quand elle entendit la voix de sa fille venant du haut de l’armoire, [...].
- Prest e voe ar vamm da semplañ, pa glevas mouezh he mercʼh o tont diwar lein ar pres, [...]. — (Marsel Klerg, Faltazi an amzerioù kent, Mouladurioù Hor Yezh, 1999, page 141)
Variantes orthographiques modifier
Synonymes modifier
Dérivés modifier