Voir la conjugaison du verbe sobornar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) sobornaréis
|
(tú) sobornaréis
|
(vos) sobornaréis
|
(él/ella/usted) sobornaréis
|
(nosotros-as) sobornaréis
|
(vosotros-as) sobornaréis
|
(os) sobornaréis
|
(ellos-as/ustedes) sobornaréis
|
Imparfait
|
(yo) sobornaréis
|
(tú) sobornaréis
|
(vos) sobornaréis
|
(él/ella/usted) sobornaréis
|
(nosotros-as) sobornaréis
|
(vosotros-as) sobornaréis
|
(os) sobornaréis
|
(ellos-as/ustedes) sobornaréis
|
Passé simple
|
(yo) sobornaréis
|
(tú) sobornaréis
|
(vos) sobornaréis
|
(él/ella/usted) sobornaréis
|
(nosotros-as) sobornaréis
|
(vosotros-as) sobornaréis
|
(os) sobornaréis
|
(ellos-as/ustedes) sobornaréis
|
Futur simple
|
(yo) sobornaréis
|
(tú) sobornaréis
|
(vos) sobornaréis
|
(él/ella/usted) sobornaréis
|
(nosotros-as) sobornaréis
|
(vosotros-as) sobornaréis
|
(os) sobornaréis
|
(ellos-as/ustedes) sobornaréis
|
sobornaréis \so.βoɾ.naˈɾeis\
- Deuxième personne du pluriel du futur de l’indicatif de sobornar.