Voir aussi : stäm

Afrikaans modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

stam

  1. Tronc.
  2. Tribu.

Prononciation modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Nombre Singulier Pluriel
Nom stam stammen
Diminutif stammetje stammetjes

stam \ˈstam\ masculin

  1. Tronc.
  2. Tribu.
  3. (Botanique, Grammaire), Racine.

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 100,0 % des Flamands,
  • 99,3 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

  • (Région à préciser) : écouter « stam [ˈstam] »

Anagrammes modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


Suédois modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Commun Indéfini Défini
Singulier stam stammen
Pluriel stammar stammarna

stam \stam\ commun

  1. (Botanique) Tronc.
  2. (Généalogie) Tronc, souche.
  3. (Vieilli) Tribu.
    • Juda stam.
      La tribu de Juda.
  4. (Grammaire) Racine.
  5. (Finance) Talon.
  6. (Militaire) Cadre.
  7. (Héraldique) Champagne.
  8. (Sens figuré) Racine, base, source, origine.
  9. (Biologie) Embranchement.

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Anagrammes modifier

Références modifier