Étymologie

modifier
De l’allemand strafen (« punir »)[1] avec le suffixe -ować.

strofować \strɔˈfɔvaʨ̑\ imperfectif (perfectif : zestrofować) (voir la conjugaison)

  1. Admonester, réprimander.
    • Jego matka jest okropna. Zawsze strofuje go przy innych dzieciach.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

modifier

Dérivés

modifier

Références

modifier
  1. « strofować », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927