symphoniacus
Latin modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien συμφωνιακός, sumphôniakós.
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | symphoniacus | symphoniacă | symphoniacum | symphoniacī | symphoniacae | symphoniacă |
Vocatif | symphoniace | symphoniacă | symphoniacum | symphoniacī | symphoniacae | symphoniacă |
Accusatif | symphoniacum | symphoniacăm | symphoniacum | symphoniacōs | symphoniacās | symphoniacă |
Génitif | symphoniacī | symphoniacae | symphoniacī | symphoniacōrŭm | symphoniacārŭm | symphoniacōrŭm |
Datif | symphoniacō | symphoniacae | symphoniacō | symphoniacīs | symphoniacīs | symphoniacīs |
Ablatif | symphoniacō | symphoniacā | symphoniacō | symphoniacīs | symphoniacīs | symphoniacīs |
symphoniacus \sym.pʰoːˈni.a.kus\
- (Musique) Symphonique, de concert.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques modifier
Références modifier
- « symphoniacus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « symphoniacus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage