Polonais modifier

Étymologie modifier

Déverbal de sztykutać[1].

Adverbe modifier

sztykut \Prononciation ?\

  1. (Désuet) Clopin-clopant.
    • Pan Kurta niezmiernie lubi małą Marysię, zrywa się tedy od komina i sztykut, sztykut, biegnie do kąta, gdzie kołyska stoi i łeb na nią zakłada i Marysinę buzię czerwonym językiem liźnie raz i drugi. — (Maria Konopnicka, Książka dla Tadzia i Zosi)

Références modifier

  1. « sztykut », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927