Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de taberna (« hutte, cabane »), avec le suffixe -culum. Pour le sens biblique, calque du grec ancien σκηνή, skênê (« tente »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif tabernaculum tabernacula
Vocatif tabernaculum tabernacula
Accusatif tabernaculum tabernacula
Génitif tabernaculī tabernaculōrum
Datif tabernaculō tabernaculīs
Ablatif tabernaculō tabernaculīs

tabernaculum \Prononciation ?\ neutre

  1. Tente.
    • tunc praecepit et dixit mihi creator omnium et qui creavit me requievit in tabernaculo meo et dixit mihi in Iacob inhabita et in Israhel hereditare. — (Ecclesiasticus, 24:12-13)
      Alors le Créateur de toutes choses me donna ses ordres, et celui qui m’a créée fit reposer ma tente ; et il me dit : « Habite en Jacob, aie ton héritage en Israël. »
  2. (Christianisme) Tabernacle.

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier