tagliatelle
Français modifier
Étymologie modifier
- De l’italien tagliatelle, pluriel de tagliatella, dérivé de tagliare (« tailler »).
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
tagliatelle | tagliatelles |
\ta.ɡli.(j)a.tɛl\ ou \ta.lja.tɛl\ |
tagliatelle \ta.ɡli.ja.tɛl\ ou \ta.lja.tɛl\ féminin
- Pâte alimentaire en forme de lanière plus ou moins large.
Aujourd’hui, tagliatelles au saumon !
Variantes orthographiques modifier
Notes modifier
- Au départ, ce mot est déjà un pluriel, les puristes l’écrivent donc sans ‹ s ›.
Traductions modifier
- Anglais : fettuccine (en), tagliatelle (en)
Italien modifier
Forme de nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
tagliatella \taʎ.ʎa.ˈtɛl.la\ |
tagliatelle \taʎ.ʎa.ˈtɛl.le\ |
tagliatelle \taʎ.ʎa.ˈtɛl.le\ féminin
- Pluriel de tagliatella
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
l’italien tagliatelle, pluriel de tagliatella, dérivé de tagliare, « tailler ».
Nom commun modifier
tagliatelle \Prononciation ?\
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 87,6 % des Flamands,
- 89,2 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- (Région à préciser) : écouter « tagliatelle [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]