Néerlandais modifier

Étymologie modifier

De tegen et strijdig.

Adjectif modifier

Forme Positif Comparatif Superlatif
Forme indéclinée tegenstrijdig tegenstrijdiger tegenstrijdigst
Forme déclinée tegenstrijdige tegenstrijdigere tegenstrijdigste  
Forme partitive tegenstrijdigs tegenstrijdigers

tegenstrijdig \Prononciation ?\

  1. Contradictoire, opposé, contraire.
    • tegenstrijdige belangen
      intérêts opposés
    • tegenstrijdige beweringen
      affirmations contradictoires

Adverbe modifier

tegenstrijdig \Prononciation ?\

  1. De façon contradictoire.
    • tegenstrijdig handelen
      être inconséquent

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,2 % des Flamands,
  • 99,6 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]