triquetrus
Latin modifier
Étymologie modifier
- De tres (« trois ») avec une suffixation obscure.
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | triquetrus | triquetră | triquetrum | triquetrī | triquetrae | triquetră |
Vocatif | triquetre | triquetră | triquetrum | triquetrī | triquetrae | triquetră |
Accusatif | triquetrum | triquetrăm | triquetrum | triquetrōs | triquetrās | triquetră |
Génitif | triquetrī | triquetrae | triquetrī | triquetrōrŭm | triquetrārŭm | triquetrōrŭm |
Datif | triquetrō | triquetrae | triquetrō | triquetrīs | triquetrīs | triquetrīs |
Ablatif | triquetrō | triquetrā | triquetrō | triquetrīs | triquetrīs | triquetrīs |
triquetrus
- Triangulaire.
- (Britannia) insula naturā triquetra, César. B. G. 5, 13
- Ternaire.
- Martis sidus numquam stationem facere Jovis sidere triquetro, Pline. 2, 17, 15, § 77
- i. e. distant by a third of the zodiac,
- Martis sidus numquam stationem facere Jovis sidere triquetro, Pline. 2, 17, 15, § 77
Synonymes modifier
Références modifier
- « triquetrus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage