troatad
Breton modifier
Étymologie modifier
- Du moyen breton troatet[1], composé de troad (« pied ») et de hed (« longueur ») avec un sandhi d + h > t.
Nom commun modifier
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | troatad | troatadoù |
Adoucissante | droatad | droatadoù |
Spirante | zroatad | zroatadoù |
troatad \ˈtrwatː.at\ masculin
- (Métrologie) Pied (unité de longueur).
- Pevar zroatad en doa penn ar voucʼhal-se, ha nevez lemmet e oa bet, kement e lugerne. — (Gaovan hag an den gwer, traduit par Roparz Hemon, in Al Liamm, no 15, août 1949, page 33)
- L’extrémité de cette hache faisait quatre pieds, et elle avait été aiguisée récemment, de sorte qu’elle brillait.
- Kit ’ta dre ar wenodenn a zo aze a-zehou, ha goude e pignot dre skalieroù a gavot, ha war-hed pemzek troatad uhelocʼh e welot un ti a zo digor an nor warnañ. — (Amable-Emmanuel Troude et Gabriel Milin, Labous ar Wirionez ha marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, page 98)
- Ensuite vous monterez par les escaliers que vous apercevrez et à environ quinze pieds plus haut vous verrez une maison dont la porte est ouverte.
- Daou baz an eil war-lercʼh egile, rampet o divesker, ez a ar goured a-raok, a droatadoù, o boteier o ruzañ war an douar. — (Herve ar Menn, Du-mañ gwechall, in Al Liamm, no 159, juillet-août 1973, page 272)
- Deux pas l’un après l’autre, les jambes écartées, les hommes avancent par pieds, leur chaussures glissant sur le sol.
- Pevar zroatad en doa penn ar voucʼhal-se, ha nevez lemmet e oa bet, kement e lugerne. — (Gaovan hag an den gwer, traduit par Roparz Hemon, in Al Liamm, no 15, août 1949, page 33)
Dérivés modifier
Vocabulaire apparenté par le sens modifier
Références modifier
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499