tutun
Roumain modifier
Étymologie modifier
- Du turc tütün (« tabac »).
Nom commun modifier
masculin | Singulier | Pluriel | ||
---|---|---|---|---|
cas | non articulé | articulé | non articulé | articulé |
Nominatif Accusatif |
tutun | tutunul | ||
Datif Génitif |
tutun | tutunului | ||
Vocatif |
tutun \Prononciation ?\ masculin
Dérivés modifier
- a bea tutun (fumer)
Prononciation modifier
- (Région à préciser) : écouter « tutun [Prononciation ?] »