Suédois modifier

Étymologie modifier

Composé de upp et de rycka.

Verbe modifier

Conjugaison de upprycka Actif Passif
Infinitif upprycka uppryckas
Présent upprycker uppryckes, upprycks
Prétérit uppryckte upprycktes
Supin uppryckt uppryckts
Participe présent uppryckande
Participe passé uppryckt
Impératif uppryck

upprycka transitif \Prononciation ?\

  1. Arracher.
    (avec les racines) Déraciner.
  2. Ouvrir violemment.

upprycka intransitif

  1. Avancer.

Synonymes modifier

Références modifier