Néerlandais modifier

Étymologie modifier

De van et door.

Adverbe modifier

vandoor \Prononciation ?\

  1. Définition manquante ou à compléter. (Ajouter)
  • Ik moet er weer vandoor.
    Il faut que je m’en aille, que j’y aille.
  • Er snel vandoor gaan.
    Partir en flèche.
  • Er vandoor gaan.
    (Informel) Se casser, se tailler, se débiner, déguerpir, détaler.
  • Stiekem er vandoor gaan.
    Prendre la tangente.
  • Hij is er met de vrouw van een ander vandoor.
    Il est parti avec la femme d’un autre.

Quasi-synonymes modifier

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 90,5 % des Flamands,
  • 91,7 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Prononciation manquante. (Ajouter)

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]