Kotava modifier

Étymologie modifier

Dérivé de vegem (« étage »).

Verbe modifier

Personne Présent Passé Futur
1re du sing. vegemá vegemayá vegematá
2e du sing. vegemal vegemayal vegematal
3e du sing. vegemar vegemayar vegematar
1re du plur. vegemat vegemayat vegematat
2e du plur. vegemac vegemayac vegematac
3e du plur. vegemad vegemayad vegematad
4e du plur. vegemav vegemayav vegematav
voir Conjugaison en kotava

vegemá \vɛgɛˈma\ ou \vegeˈma\ ou \vɛgeˈma\ ou \vegɛˈma\ transitif

  1. Étager, construire avec étages.

Prononciation modifier

Références modifier