Allemand modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif modifier

Nature Terme
Positif verborgen
Comparatif verborgener
Superlatif am verborgensten
Déclinaisons

verborgen \fɛɐ̯.ˈbɔʁɡn̩\

  1. Caché.

Verbe modifier

Mode ou
temps
Personne Forme
Présent 1re du sing. ich verborge
2e du sing. du verborgst
3e du sing. er verborgt
Prétérit 1re du sing. ich verborgte
Subjonctif II 1re du sing. ich verborgte
Impératif 2e du sing. verborg, verborge!
2e du plur. verborgt!
Participe passé verborgt
Auxiliaire haben
voir conjugaison allemande

verborgen \fɛɐ̯.ˈbɔʁɡn̩\ (voir la conjugaison)

  1. Prêter.
    • Detlef besitzt einen Oldtimer, den er selbst restauriert hat und den er niemandem verborgt.
      Detlef possède une voiture de collection qu’il a restaurée lui-même et qu’il ne prête à personne.
  2. Donner à crédit.

Synonymes modifier

Hyperonymes modifier

Antonymes modifier

Forme de verbe modifier

verborgen \fɛɐ̯ˈbɔʁɡn̩\

  1. Participe passé de verbergen.

Prononciation modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Participe passé de verbergen.

Adjectif modifier

verborgen \Prononciation ?\

  1. Caché.
    • Verborgen gebrek.
      Vice caché.
  2. (Droit) Occulte.

Dérivés modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 99,4 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]