verborgen
Allemand modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adjectif modifier
Nature | Terme | |
---|---|---|
Positif | verborgen | |
Comparatif | verborgener | |
Superlatif | am verborgensten | |
Déclinaisons |
verborgen \fɛɐ̯.ˈbɔʁɡn̩\
Verbe modifier
Mode ou temps |
Personne | Forme |
---|---|---|
Présent | 1re du sing. | ich verborge |
2e du sing. | du verborgst | |
3e du sing. | er verborgt | |
Prétérit | 1re du sing. | ich verborgte |
Subjonctif II | 1re du sing. | ich verborgte |
Impératif | 2e du sing. | verborg, verborge! |
2e du plur. | verborgt! | |
Participe passé | verborgt | |
Auxiliaire | haben | |
voir conjugaison allemande |
verborgen \fɛɐ̯.ˈbɔʁɡn̩\ (voir la conjugaison)
- Prêter.
Detlef besitzt einen Oldtimer, den er selbst restauriert hat und den er niemandem verborgt.
- Detlef possède une voiture de collection qu’il a restaurée lui-même et qu’il ne prête à personne.
- Donner à crédit.
Synonymes modifier
Hyperonymes modifier
Antonymes modifier
Forme de verbe modifier
verborgen \fɛɐ̯ˈbɔʁɡn̩\
- Participe passé de verbergen.
Prononciation modifier
- Berlin : écouter « verborgen [fɛɐ̯ˈbɔʁɡn̩] »
- (Allemagne) : écouter « verborgen [fɛɐ̯ˈbɔʁɡn̩] »
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Participe passé de verbergen.
Adjectif modifier
verborgen \Prononciation ?\
Dérivés modifier
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,6 % des Flamands,
- 99,4 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- (Région à préciser) : écouter « verborgen [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]