Allemand modifier

Étymologie modifier

Dérivé de tragen (« porter »), avec le préfixe ver-.

Verbe modifier

Mode ou
temps
Personne Forme
Présent 1re du sing. ich vertrage
2e du sing. du verträgst
3e du sing. er verträgt
Prétérit 1re du sing. ich vertrug
Subjonctif II 1re du sing. ich vertrüge
Impératif 2e du sing. vertrag, vertrage!
2e du plur. vertragt!
Participe passé vertragen
Auxiliaire haben
voir conjugaison allemande

vertragen \fɛɐ̯ˈtʁaːɡn̩\ (voir la conjugaison)

  1. Supporter.
    • Der Blutweiderich ist eine Pflanze, die an sonnigen Standorten auf ständig feuchten Böden gedeiht und auch Staunässe verträgt.
      Le salicaire est une plante qui pousse dans des endroits ensoleillés sur des sols constamment humides et qui supporte également l’humidité stagnante.
  2. Faire avec.
    • Ich könnte jetzt ein kühles Bier vertragen.
      Je pourrais faire avec une bière fraiche.

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe modifier

vertragen \Prononciation ?\ transitif

  1. Ralentir.
  2. Retarder.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,2 % des Flamands,
  • 99,0 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]