Allemand modifier

Étymologie modifier

Du moyen haut-allemand verzinen.[1]

Verbe modifier

Mode ou
temps
Personne Forme
Présent 1re du sing. ich verzinne
2e du sing. du verzinnst
3e du sing. er verzinnt
Prétérit 1re du sing. ich verzinnte
Subjonctif II 1re du sing. ich verzinnte
Impératif 2e du sing. verzinn
verzinne!
2e du plur. verzinnt!
Participe passé verzinnt
Auxiliaire haben
voir conjugaison allemande

verzinnen \fɛɐ̯ˈt͡sɪnən\ transitif (voir la conjugaison)

  1. Étamer, recouvrir un ustensile de métal d’une couche d’étain fondu.

Notes modifier

Étamer un miroir se dit belegen.

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Duden|verzinnen

Sources modifier

Bibliographie modifier

  • Larousse - Dctionnaire allemand/français – français/allemand , éd. 1958, p 749.
  • Harrap’s compact – Dictionnaire allemand/français, éd. 2012, ISBN 978-2-81-870683-1, p 319.

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

A rapprocher de l'allemand ersinnen, « inventer ».

Verbe modifier

Présent Prétérit
ik verzin verzon
jij verzint
hij, zij, het verzint
wij verzinnen verzonnen
jullie verzinnen
zij verzinnen
u verzint verzon
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben verzinnend verzonnen

verzinnen \vœɾ.zɪ.nə:\

  1. Imaginer.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,7 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]