Français modifier

Étymologie modifier

(Date à préciser) Emprunt au latin vomitorium.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
vomitorium vomitoriums
\vo.mi.tɔ.ʁjɔm\

vomitorium \vo.mi.tɔ.ʁjɔm\ masculin

  1. (Antiquité) Vomitoire.
    • Albert, qui, accompagné de ses deux porteurs de torches, venait de sortir d’un vomitorium placé à l’autre extrémité du Colisée — (Alexandre Dumas, Le Comte de Monte-Cristo, édition de G. Sigaux, 1981 (date de l’édition), vol. 1)
    • Cependant, son acharnement à lutter contre toutes les formes de « pollution morale », son obstination à flétrir les dérives de la société française comparée à la Rome décadente entre lupanar et vomitorium, accréditent le procès qui lui est fait d'être le bras armé du vieil ordre moral contre une jeunesse qui n'en veut plus. — (Patrick Buisson, Décadanse, Albin Michel, 2023, page 309)

Anglais modifier

Étymologie modifier

Du latin vomitorium.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
vomitorium
\Prononciation ?\
vomitoriums
\Prononciation ?\
 
Coupe sur les gradins montrant le principe distributif du vomitorium.

vomitorium \Prononciation ?\

  1. (Antiquité) Vomitoire.

Synonymes modifier

Apparentés étymologiques modifier

Voir aussi modifier

  • vomitorium sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)  

Italien modifier

Étymologie modifier

Du latin vomitorium.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
vomitorium
\Prononciation ?\
vomitoria
\Prononciation ?\

vomitorium \Prononciation ?\ masculin

  1. (Antiquité, Architecture) Vomitoire.

Voir aussi modifier

  • vomitorium sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)  

Latin modifier

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif vomitorium vomitoria
Vocatif vomitorium vomitoria
Accusatif vomitorium vomitoria
Génitif vomitoriī vomitoriōrum
Datif vomitoriō vomitoriīs
Ablatif vomitoriō vomitoriīs

vomitorium \Prononciation ?\ neutre

  1. Singulier, non attesté en latin classique, de vomitoria.