vrutá
Kotava modifier
Étymologie modifier
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe modifier
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | vrutá | vrutayá | vrutatá |
2e du sing. | vrutal | vrutayal | vrutatal |
3e du sing. | vrutar | vrutayar | vrutatar |
1re du plur. | vrutat | vrutayat | vrutatat |
2e du plur. | vrutac | vrutayac | vrutatac |
3e du plur. | vrutad | vrutayad | vrutatad |
4e du plur. | vrutav | vrutayav | vrutatav |
voir Conjugaison en kotava |
vrutá \vruˈta\ bitransitif
- Témoigner.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés modifier
Prononciation modifier
- France : écouter « vrutá [vruˈta] »
Anagrammes modifier
Références modifier
- « vrutá », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.