Anglais modifier

Étymologie modifier

Du moyen anglais weren, du vieil anglais wǣron, indicatif passé pluriel de beon et wǣren, subjonctif passé pluriel de beon, équivalent de were + -en.

Verbe modifier

weren

  1. (Désuet) Pluriel passé simple de to be.

Prononciation modifier

Anagrammes modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du moyen néerlandais wēren, du vieux néerlandais *werien, du proto-germanique occidental *warjan, du proto-germanique *warjaną.

Verbe modifier

weren \Prononciation ?\

  1. Repousser.
  2. Se défendre.
    • de werende partij : la partie défenderesse.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,3 % des Flamands,
  • 98,9 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]