Étymologie

modifier
Du latin verto (« retourner ») avec le suffixe -ować. Lointainement apparenté à wiercieć (« remuer »)[1].
 
mężczyzna wertuje katalog.

wertować \vɛrˈtɔ.vat͡ɕ\ imperfectif (perfectif : przewertować) (voir la conjugaison)

  1. Parcourir, feuilleter.
    • Wyciągają gazetę, niedbale ją wertują, wielokrotnie wracając na tę samą stronę.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Dérivés

modifier

Prononciation

modifier

Références

modifier
  1. « wertować », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927