xeranticus
Latin modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien ξηραντικός, xêrantikós.
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | xeranticus | xerantică | xeranticum | xeranticī | xeranticae | xerantică |
Vocatif | xerantice | xerantică | xeranticum | xeranticī | xeranticae | xerantică |
Accusatif | xeranticum | xeranticăm | xeranticum | xeranticōs | xeranticās | xerantică |
Génitif | xeranticī | xeranticae | xeranticī | xeranticōrŭm | xeranticārŭm | xeranticōrŭm |
Datif | xeranticō | xeranticae | xeranticō | xeranticīs | xeranticīs | xeranticīs |
Ablatif | xeranticō | xeranticā | xeranticō | xeranticīs | xeranticīs | xeranticīs |
xeranticus \kseːˈran.ti.kus\
- Séchant.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes modifier
- (En bon latin) siccativus
Références modifier
- « xeranticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « xeranticus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage