yalcʼh

(Redirigé depuis yalc’h)

Étymologie

modifier
Du moyen breton yalch[1][2].
À comparer avec le mot cornique yalgh (sens identique).

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
yalcʼh yilcʼhier

yalcʼh \ˈjalx\ féminin

  1. Bourse, porte-monnaie.
    • « Ar yalcʼh pe ar vuhez », eme an den gant eur vouez rust. — (Yeun ar Go, Marcʼheger ar Gergoad, Breuriez ar Brezoneg er Skoliou, 1939, page 13)
      « La bourse ou la vie », dit lʼhomme d'une voix rude.
    • Korf a cʼhounez, korf a foet nʼe-nevez ezomm yalcʼh ebed. — (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - Troisième partie - Le style populaire, 1974, page 313)
      Le corps (lʼhomme, celui) qui gagne et qui dépense (son gain) nʼa pas besoin de bourse.
  2. Sacoche.
  3. (Par extension) (Botanique) Gaine (enveloppe de graine).

Synonymes

modifier

Dérivés

modifier

Voir aussi

modifier
  • yalcʼh sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton)  

Références

modifier
  1. Jehan LagadeucCatholicon, Tréguier, 1499
  2. Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 760a