Breton modifier

Forme de nom commun modifier

Mutation Singulier Pluriel
Non muté dibenn dibennoù
Adoucissante zibenn zibennoù
Durcissante tibenn tibennoù

zibenn \ˈziː.bɛn\ masculin

  1. Forme mutée de dibenn par adoucissement.
    • Kelou e varo a zeuas da Gamma war zibenn an noz : edo-hi hecʼh-unan war he zremenvan. — (Meven Mordiern, Notennou diwar-benn ar Gelted koz, o istor hag o sevenadur, Skridoù Breizh, 1944, page 281)
      La nouvelle de sa mort parvint à Kamma vers la fin de la nuit : elle était elle-même à l’agonie.

Forme de verbe modifier

Mutation Forme
Non muté dibenn
Adoucissante zibenn
Durcissante tibenn

zibenn \ˈziː.bɛn\

  1. Forme mutée de dibenn par adoucissement.
    • Mab Arraiz o gwel er stad-se hag a zibenn anezo. — (Yann ar Flocʼh, Koñchennou eus Bro ar Ster Aon, Kemper, 1950, page 216)
      Le fils d’Arraiz les voit dans cet état et les décapite.