Grec ancien modifier

Étymologie modifier

Apparenté au latin corpus.

Nom commun modifier

πραπίς, prapís *\Prononciation ?\

  1. Esprit, intelligence.
    • φίλοις ἄνδρα μᾶλλον εὐεργέταν πραπίσιν — (Odyssée, 2.94)
    • ἀλλ᾽ οὔ σφιν ἄμβροτοι τέλεσαν εὐνὰν θεῶν πραπίδες — (Iliade, 8.30)

Dérivés modifier

Références modifier

  • William J. Slater, Lexicon to Pindar