ψάρ

Grec ancien

Étymologie

De l’indo-européen commun *sper(w)-.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ὁ	ψάρ	οἱ	ψάρες	τὼ	ψάρε
Vocatif		ψάρ		ψάρες		ψάρε
Accusatif	τὸν	ψάρα	τοὺς	ψάρας	τὼ	ψάρε
Génitif	τοῦ	ψαρός	τῶν	ψαρῶν	τοῖν	ψαροῖν
Datif	τῷ	ψαρί	τοῖς	ψάρσι(ν)	τοῖν	ψαροῖν

ψάρ, psár *\ˈpʰsar\ masculin

1. Étourneau.

Variantes

• ψήρ (Ionien)