Grec ancien modifier

Étymologie modifier

Déverbal de ἁμαρτάνω, hamartánô (« manquer la cible »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif ἁμαρτάς αἱ ἁμαρτάδες τὼ ἁμαρτάδε
Vocatif ἁμαρτάς ἁμαρτάδες ἁμαρτάδε
Accusatif τὴν ἁμαρτάδα τὰς ἁμαρτάδας τὼ ἁμαρτάδε
Génitif τῆς ἁμαρτάδος τῶν ἁμαρτάδων τοῖν ἁμαρτάδοιν
Datif τῇ ἁμαρτάδι ταῖς ἁμαρτάσι(ν) τοῖν ἁμαρτάδοιν

ἁμαρτάς, hamartás *\ha.mar.ˈtas\ féminin

  1. Faute, erreur, méprise.

Références modifier