Ἑστία
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
- De ἑστία, hestía (« foyer (religieux) », « autel »).
Nom propre modifier
Cas | Singulier | |
---|---|---|
Nominatif | ἡ | Ἑστία |
Vocatif | Ἑστία | |
Accusatif | τὴν | Ἑστίαν |
Génitif | τῆς | Ἑστίας |
Datif | τῇ | Ἑστίᾳ |
Ἑστία, Hestía féminin singulier
Variantes modifier
Dérivés dans d’autres langues modifier
- Grec : Εστία
Prononciation modifier
- *\hes.tí.aː\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\(h)ɛsˈti.a\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
- *\esˈti.a\ (Koinè (IVe siècle))
- *\esˈti.a\ (Byzance (Xe siècle))
- *\esˈti.a\ (Constantinople (XVe siècle))
Références modifier
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage