Latin modifier

Étymologie modifier

De *Cauca (voir Coca) et -enses.

Nom commun modifier

Cas Pluriel
Nominatif Caucensēs
Vocatif Caucensēs
Accusatif Caucensēs
Génitif Caucensiŭm
Datif Caucensĭbŭs
Ablatif Caucensĭbŭs

Caucenses \Prononciation ?\ masculin pluriel

  1. Peuple de la Tarraconaise.
    • In Cluniensem conventum Varduli ducunt populos XIIII, ex quibus Alabanenses tantum nominare libeat, Turmogidi IIII, ex quibus Segisamonenses et Segisamaiulienses. in eundem conventum Carietes et Vennenses V civitatibus vadunt, quarum sunt Velienses. eodem Pelendones Celtiberum IIII populis, quorum Numantini fuere clari, sicut in Vaccaeorum XVII civitatibus Intercatienses, Palantini, Lacobrigenses, Caucenses. — (Pline l'Ancien, Naturalis Historia, III, 25)
      Au ressort de Clunie les Vardules mènent quatorze peuples, parmi lesquels il suffit de nommer les Albanenses; les Turmodiges, quatre peuples, parmi lesquels sont les Segisamonenses et les Segisamajulienses. Du même ressort relèvent les Cariètes et les Vennenses, avec cinq cités, parmi lesquelles sont les Velienses; au même, Ies Pélendons, Celtibériens, avec quatre peuples, parmi lesquels les Numantins ont été célèbres. Parmi les18 cités des Vaccéens, on remarque les Intercatienses, les Pallantins, les Lacobricenses, les Caucenses.

Références modifier