Conjugaison:grec ancien/πίνω

   Présent : πίνω, πίνομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πίνω	πίνεις	πίνει	πίνετον	πίνετον	πίνομεν	πίνετε	πίνουσῐ/ πίνουσῐν
	subjonctif	πίνω	πίνῃς	πίνῃ	πίνητον	πίνητον	πίνωμεν	πίνητε	πίνωσῐ/ πίνωσῐν
	optatif	πίνοιμῐ	πίνοις	πίνοι	πίνοιτον	πῑνοίτην	πίνοιμεν	πίνοιτε	πίνοιεν
	impératif		πῖνε	πῑνέτω	πίνετον	πῑνέτων		πίνετε	πῑνόντων
moyen/ passif	indicatif	πίνομαι	πίνει/ πίνῃ	πίνεται	πίνεσθον	πίνεσθον	πῑνόμεθᾰ	πίνεσθε	πίνονται
	subjonctif	πίνωμαι	πίνῃ	πίνηται	πίνησθον	πίνησθον	πῑνώμεθᾰ	πίνησθε	πίνωνται
	optatif	πῑνοίμην	πίνοιο	πίνοιτο	πίνοισθον	πῑνοίσθην	πῑνοίμεθᾰ	πίνοισθε	πίνοιντο
	impératif		πίνου	πῑνέσθω	πίνεσθον	πῑνέσθων		πίνεσθε	πῑνέσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		πίνειν				πίνεσθαι
participe	m	πίνων				πῑνόμενος
	f	πίνουσᾰ				πῑνομένη
	n	πῖνον				πῑνόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Présent : πίομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
moyen/ passif	indicatif	πίομαι	πίει/ πίῃ	πίεται	πίεσθον	πίεσθον	πῑόμεθᾰ	πίεσθε	πίονται
	subjonctif	πίωμαι	πίῃ	πίηται	πίησθον	πίησθον	πῑώμεθᾰ	πίησθε	πίωνται
	optatif	πῑοίμην	πίοιο	πίοιτο	πίοισθον	πῑοίσθην	πῑοίμεθᾰ	πίοισθε	πίοιντο
	impératif		πίου	πῑέσθω	πίεσθον	πῑέσθων		πίεσθε	πῑέσθων
						moyen/passif
infinitif						πίεσθαι
participe	m					πῑόμενος
	f					πῑομένη
	n					πῑόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Présent : πώνω, πώνομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πώνω	πώνεις	πώνει	πώνετον	πώνετον	πώνομεν	πώνετε	πώνουσῐ/ πώνουσῐν
	subjonctif	πώνω	πώνῃς	πώνῃ	πώνητον	πώνητον	πώνωμεν	πώνητε	πώνωσῐ/ πώνωσῐν
	optatif	πώνοιμῐ	πώνοις	πώνοι	πώνοιτον	πωνοίτην	πώνοιμεν	πώνοιτε	πώνοιεν
	impératif		πῶνε	πωνέτω	πώνετον	πωνέτων		πώνετε	πωνόντων
moyen/ passif	indicatif	πώνομαι	πώνει/ πώνῃ	πώνεται	πώνεσθον	πώνεσθον	πωνόμεθᾰ	πώνεσθε	πώνονται
	subjonctif	πώνωμαι	πώνῃ	πώνηται	πώνησθον	πώνησθον	πωνώμεθᾰ	πώνησθε	πώνωνται
	optatif	πωνοίμην	πώνοιο	πώνοιτο	πώνοισθον	πωνοίσθην	πωνοίμεθᾰ	πώνοισθε	πώνοιντο
	impératif		πώνου	πωνέσθω	πώνεσθον	πωνέσθων		πώνεσθε	πωνέσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		πώνειν				πώνεσθαι
participe	m	πώνων				πωνόμενος
	f	πώνουσᾰ				πωνομένη
	n	πῶνον				πωνόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Imparfait : ἔπῑνον, ἐπῑνόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔπῑνον	ἔπῑνες	ἔπῑνε/ ἔπῑνεν	ἐπίνετον	ἐπῑνέτην	ἐπίνομεν	ἐπίνετε	ἔπῑνον
moyen/ passif	indicatif	ἐπῑνόμην	ἐπίνου	ἐπίνετο	ἐπίνεσθον	ἐπῑνέσθην	ἐπῑνόμεθᾰ	ἐπίνεσθε	ἐπίνοντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Imparfait : πίνεσκον, πινεσκόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πίνεσκον	πίνεσκες	πίνεσκε/ πίνεσκεν	πινέσκετον	πινεσκέτην	πινέσκομεν	πινέσκετε	πίνεσκον
moyen/ passif	indicatif	πινεσκόμην	πινέσκου	πινέσκετο	πινέσκεσθον	πινεσκέσθην	πινεσκόμεθᾰ	πινέσκεσθε	πινέσκοντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Futur : πίομαι, ποθήσομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
moyen	indicatif	πίομαι	πίει/ πίῃ	πίεται	πίεσθον	πίεσθον	πῑόμεθᾰ	πίεσθε	πίονται
	optatif	πῑοίμην	πίοιο	πίοιτο	πίοισθον	πῑοίσθην	πῑοίμεθᾰ	πίοισθε	πίοιντο
passif	indicatif	ποθήσομαι	ποθήσει/ ποθήσῃ	ποθήσεται	ποθήσεσθον	ποθήσεσθον	ποθησόμεθᾰ	ποθήσεσθε	ποθήσονται
	optatif	ποθησοίμην	ποθήσοιο	ποθήσοιτο	ποθήσοισθον	ποθησοίσθην	ποθησοίμεθᾰ	ποθήσοισθε	ποθήσοιντο
					moyen		passif
infinitif					πίεσθαι		ποθήσεσθαι
participe	m				πῑόμενος		ποθησόμενος
	f				πῑομένη		ποθησομένη
	n				πῑόμενον		ποθησόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Futur : πίομαι, ποθήσομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
moyen	indicatif	πίομαι	πίει/ πίῃ	πίεται	πίεσθον	πίεσθον	πῐόμεθᾰ	πίεσθε	πίονται
	optatif	πῐοίμην	πίοιο	πίοιτο	πίοισθον	πῐοίσθην	πῐοίμεθᾰ	πίοισθε	πίοιντο
passif	indicatif	ποθήσομαι	ποθήσει/ ποθήσῃ	ποθήσεται	ποθήσεσθον	ποθήσεσθον	ποθησόμεθᾰ	ποθήσεσθε	ποθήσονται
	optatif	ποθησοίμην	ποθήσοιο	ποθήσοιτο	ποθήσοισθον	ποθησοίσθην	ποθησοίμεθᾰ	ποθήσοισθε	ποθήσοιντο
					moyen		passif
infinitif					πίεσθαι		ποθήσεσθαι
participe	m				πῐόμενος		ποθησόμενος
	f				πῐομένη		ποθησομένη
	n				πῐόμενον		ποθησόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Futur : πῐοῦμαι, ποθήσομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
moyen	indicatif	πῐοῦμαι	πῐεῖ/ πῐῇ	πῐεῖται	πῐεῖσθον	πῐεῖσθον	πῐούμεθᾰ	πῐεῖσθε	πῐοῦνται
	optatif	πῐοίμην	πῐοῖο	πῐοῖτο	πῐοῖσθον	πῐοίσθην	πῐοίμεθᾰ	πῐοῖσθε	πῐοῖντο
passif	indicatif	ποθήσομαι	ποθήσει/ ποθήσῃ	ποθήσεται	ποθήσεσθον	ποθήσεσθον	ποθησόμεθᾰ	ποθήσεσθε	ποθήσονται
	optatif	ποθησοίμην	ποθήσοιο	ποθήσοιτο	ποθήσοισθον	ποθησοίσθην	ποθησοίμεθᾰ	ποθήσοισθε	ποθήσοιντο
					moyen		passif
infinitif					πῐεῖσθαι		ποθήσεσθαι
participe	m				πῐούμενος		ποθησόμενος
	f				πῐουμένη		ποθησομένη
	n				πῐούμενον		ποθησόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. Ce modèle d'inflexion comportait originellement un sigma (i.e. *πῐέσω), qui a été abandonné très tôt dans l'histoire du grec ancien.

   Futur : πῐέομαι, ποθήσομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
moyen	indicatif	πῐέομαι	πῐέει/ πῐέῃ	πῐέεται	πῐέεσθον	πῐέεσθον	πῐεόμεθᾰ	πῐέεσθε	πῐέονται
	optatif	πῐεοίμην	πῐέοιο	πῐέοιτο	πῐέοισθον	πῐεοίσθην	πῐεοίμεθᾰ	πῐέοισθε	πῐέοιντο
passif	indicatif	ποθήσομαι	ποθήσει/ ποθήσῃ	ποθήσεται	ποθήσεσθον	ποθήσεσθον	ποθησόμεθᾰ	ποθήσεσθε	ποθήσονται
	optatif	ποθησοίμην	ποθήσοιο	ποθήσοιτο	ποθήσοισθον	ποθησοίσθην	ποθησοίμεθᾰ	ποθήσοισθε	ποθήσοιντο
					moyen		passif
infinitif					πῐέεσθαι		ποθήσεσθαι
participe	m				πῐεόμενος		ποθησόμενος
	f				πῐεομένη		ποθησομένη
	n				πῐεόμενον		ποθησόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : ἔπῐον, ἐπῐόμην, ἐπόθην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔπῐον	ἔπῐες	ἔπῐε/ ἔπῐεν	ἐπίετον	ἐπῐέτην	ἐπίομεν	ἐπίετε	ἔπῐον
	subjonctif	πίω	πίῃς	πίῃ	πίητον	πίητον	πίωμεν	πίητε	πίωσῐ/ πίωσῐν
	optatif	πίοιμῐ	πίοις	πίοι	πίοιτον	πῐοίτην	πίοιμεν	πίοιτε	πίοιεν
	impératif		πίε	πῐέτω	πίετον	πῐέτων		πίετε	πῐόντων
moyen	indicatif	ἐπῐόμην	ἐπίου	ἐπίετο	ἐπίεσθον	ἐπῐέσθην	ἐπῐόμεθᾰ	ἐπίεσθε	ἐπίοντο
	subjonctif	πίωμαι	πίῃ	πίηται	πίησθον	πίησθον	πῐώμεθᾰ	πίησθε	πίωνται
	optatif	πῐοίμην	πίοιο	πίοιτο	πίοισθον	πῐοίσθην	πῐοίμεθᾰ	πίοισθε	πίοιντο
	impératif		πῐοῦ	πῐέσθω	πίεσθον	πῐέσθων		πίεσθε	πῐέσθων
passif	indicatif	ἐπόθην	ἐπόθης	ἐπόθη	ἐπόθητον	ἐποθήτην	ἐπόθημεν	ἐπόθητε	ἐπόθησᾰν
	subjonctif	ποθῶ	ποθῇς	ποθῇ	ποθῆτον	ποθῆτον	ποθῶμεν	ποθῆτε	ποθῶσῐ/ ποθῶσῐν
	optatif	ποθείην	ποθείης	ποθείη	ποθεῖτον/ ποθείητον	ποθείτην/ ποθειήτην	ποθεῖμεν/ ποθείημεν	ποθεῖτε/ ποθείητε	ποθεῖεν/ ποθείησᾰν
	impératif		πόθητῐ	ποθήτω	πόθητον	ποθήτων		πόθητε	ποθέντων
		actif			moyen		passif
infinitif		πῐεῖν			πῐέσθαι		ποθῆναι
participe	m	πῐών			πῐόμενος		ποθείς
	f	πῐοῦσᾰ			πῐομένη		ποθεῖσᾰ
	n	πῐόν			πῐόμενον		ποθέν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : πίον, πῐόμην, πόθην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πίον	πίες	πίε/ πίεν	πίετον	πῐέτην	πίομεν	πίετε	πίον
	subjonctif	πίω	πίῃς	πίῃ	πίητον	πίητον	πίωμεν	πίητε	πίωσῐ/ πίωσῐν
	optatif	πίοιμῐ	πίοις	πίοι	πίοιτον	πῐοίτην	πίοιμεν	πίοιτε	πίοιεν
	impératif		πίε	πῐέτω	πίετον	πῐέτων		πίετε	πῐόντων
moyen	indicatif	πῐόμην	πίου	πίετο	πίεσθον	πῐέσθην	πῐόμεθᾰ	πίεσθε	πίοντο
	subjonctif	πίωμαι	πίῃ	πίηται	πίησθον	πίησθον	πῐώμεθᾰ	πίησθε	πίωνται
	optatif	πῐοίμην	πίοιο	πίοιτο	πίοισθον	πῐοίσθην	πῐοίμεθᾰ	πίοισθε	πίοιντο
	impératif		πῐοῦ	πῐέσθω	πίεσθον	πῐέσθων		πίεσθε	πῐέσθων
passif	indicatif	πόθην	πόθης	πόθη	πόθητον	ποθήτην	πόθημεν	πόθητε	πόθησᾰν
	subjonctif	ποθῶ	ποθῇς	ποθῇ	ποθῆτον	ποθῆτον	ποθῶμεν	ποθῆτε	ποθῶσῐ/ ποθῶσῐν
	optatif	ποθείην	ποθείης	ποθείη	ποθεῖτον/ ποθείητον	ποθείτην/ ποθειήτην	ποθεῖμεν/ ποθείημεν	ποθεῖτε/ ποθείητε	ποθεῖεν/ ποθείησᾰν
	impératif		πόθητῐ	ποθήτω	πόθητον	ποθήτων		πόθητε	ποθέντων
		actif			moyen		passif
infinitif		πῐεῖν			πῐέσθαι		ποθῆναι
participe	m	πῐών			πῐόμενος		ποθείς
	f	πῐοῦσᾰ			πῐομένη		ποθεῖσᾰ
	n	πῐόν			πῐόμενον		ποθέν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Parfait : πέπωκᾰ, πέπομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πέπωκᾰ	πέπωκᾰς	πέπωκε/ πέπωκεν	πεπώκᾰτον	πεπώκᾰτον	πεπώκᾰμεν	πεπώκᾰτε	πεπώκᾱσῐ/ πεπώκᾱσῐν
	subjonctif	πεπωκὼς ὦ/ πεπώκω	πεπωκὼς ᾖς/ πεπώκῃς	πεπωκὼς ᾖ/ πεπώκῃ	πεπωκότε ἦτον/ πεπώκητον	πεπωκότε ἦτον/ πεπώκητον	πεπωκότες ὦμεν/ πεπώκωμεν	πεπωκότες ἦτε/ πεπώκητε	πεπωκότες ὦσῐ/ πεπώκωσῐ/ πεπώκωσῐν
	optatif	πεπωκὼς εἴην/ πεπώκοιμῐ/ πεπωκοίην	πεπωκὼς εἴης/ πεπώκοις/ πεπωκοίης	πεπωκὼς εἴη/ πεπώκοι/ πεπωκοίη	πεπωκότε εἴητον/ πεπωκότε εἶτον/ πεπώκοιτον	πεπωκὀτε εἰήτην/ πεπωκότε εἴτην/ πεπωκοίτην	πεπωκότες εἴημεν/ πεπωκότες εἶμεν/ πεπώκοιμεν	πεπωκότες εἴητε/ πεπωκότες εἶτε/ πεπώκοιτε	πεπωκότες εἴησᾰν/ πεπωκότε εἶεν/ πεπώκοιεν
	impératif		πεπωκὼς ἴσθῐ	πεπωκὼς ἔστω	πεπωκότε ἔστον	πεπωκότε ἔστων		πεπωκότες ἔστε	πεπωκότες ὄντων
moyen/ passif	indicatif	πέπομαι	πέποσαι	πέποται	πέποσθον	πέποσθον	πεπόμεθᾰ	πέποσθε	πέπονται
	subjonctif	πεπομένος ὦ	πεπομένος ᾖς	πεπομένος ᾖ	πεπομένω ἦτον	πεπομένω ἦτον	πεπομένοι ὦμεν	πεπομένοι ἦτε	πεπομένοι ὦσῐ/ πεπομένοι ὦσῐν
	optatif	πεπομένος εἴην	πεπομένος εἴης	πεπομένος εἴη	πεπομένοι εἴητον/ πεπομένοι εἶτον	πεπομένω εἰήτην/ πεπομένω εἴτην	πεπομένοι εἴημεν/ πεπομένοι εἶμεν	πεπομένοι εἴητε/ πεπομένοι εἶτε	πεπομένοι εἴησᾰν/ πεπομένοι εἶεν
	impératif		πέποσο	πεπόσθω	πέποσθον	πεπόσθων		πέποσθε	πεπόσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		πεπωκέναι				πεπόσθαι
participe	m	πεπωκώς				πεπομένος
	f	πεπωκυῖᾰ				πεπομένη
	n	πεπωκός				πεπομένον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.